Beeldjager al meer dan 20 jaar.

 

1996: DJ's

Toen ik in 1996 radiopresentator werd, kreeg ik mijn passie voor fotografie... Vreemd?

Oorspronkelijk was het vooral puur documentair om alle Belgische en internationale dj's te volgen die waren uitgenodigd voor mijn programma “CyberFactory”.

De logische volgende stap was om dezelfde artiesten te volgen in clubs, feesten, raves en festivals in heel Europa. Dit waren meestal portretten waarbij de uitdaging was om de juiste beweging, de blik van elke kunstenaar in complexe lichtomstandigheden, vast te leggen.

 

2000: internet

Met de komst van internet kon ik mijn foto's eindelijk onder zoveel mogelijk mensen verspreiden dankzij mijn CyberFactory.dj-site. Deze periode valt ook samen met mijn overstap naar digitaal, wat de snelheid van het distributieproces enorm heeft vergemakkelijkt. Tot op heden zijn mijn rave-foto's meer dan 85 miljoen keer bekeken op www.Flickr.com/CyberFactory

 

2003: Ravers

In de loop der jaren ben ik me steeds meer gaan toeleggen op het fotograferen van bezoekers van techno-evenementen, de "ravers", veel fotogenieker met hun "flitsende", eigenzinnige en originele outfits.

Waar ik voor portretten van artiesten alle tijd heb, is de foto van “ravers” echt een tracker die constant op zoek is naar de originele persoon in de menigte. Als je het eenmaal hebt gevonden, heb je maar een paar seconden om zijn aandacht te trekken en te activeren voordat het voor altijd verdwijnt in de anonimiteit en diepten van de feestelijke nacht.

 

2008: Shows (D300)

De scenografische producties zijn ook enorm geëvolueerd (lazers, vuurwerk, vlammen, co2-kanonnen, gigantische schermen, ...), wat de "grafische" kant van mijn opnamen mogelijk heeft gemaakt dankzij de overgang naar mijn eerste digitale DSLR (Nikon D300 ), veel efficiënter bij weinig licht dan mijn vorige camera's. Hier worden vooral de kwaliteiten geduld en anticipatie op de proef gesteld omdat de climaxmomenten (vuurwerk, vlammen, co2, enz.) zeldzaam en moeilijk te voorspellen zijn.

 

2011: Bruiloften

Na een overstroming in mijn kelder en het volledige verlies van al mijn "film"-foto's (inclusief negatieven), klikte er iets; een verlangen om te diversifiëren, om uit mijn comfortzone te komen, onder het pseudoniem Tanali Photography. Ik begon trouwreportages, bedrijfsevenementen, productfotografie, winkels. Het waren de trouwreportages die me het meeste brachten op het gebied van fotografische voldoening (gezien het scala aan fototechnieken die op één dag werden gebruikt), terwijl mijn gevoel voor improvisatie en anticipatie werd aangescherpt.

 

2013: Ruw (D800)

Dit jaar markeert mijn overstap naar de grote sensor (Nikon D800) en de komst van het "Raw"-formaat dat ook samenvalt met mijn ontdekking van Lightroom dankzij Atelier Obscura. Een uitzonderlijke tool voor postproductie waarmee ik mijn foto's kan verbeteren met de artistieke oriëntatie die ik wil. In mijn creatieve drive heb ik dat jaar ook mijn mobiele verlichtingssysteem geoptimaliseerd voor mijn raveportretten door een softbox en een gelede arm te combineren met mijn camera.

 

2020: Vandaag

Tot op heden richt ik mij vooral op persoonlijke fotoprojecten om het plezier van fotografie intact te houden. Dit heeft geleid tot prachtige nieuwe Macro- en Studio-ervaringen terwijl ik mijn Rave-shoots in heel Europa voortzet.